Boki
Suspendovan nalog
- Učlanjen(a)
- 15.01.2013.
- Poruke
- 3.889
- Broj reagovanja
- 3.361
- Horoskop
- Ovan
Disco je muzički žanr plesne muzike, naslednik philladelphijskog i newyorškog soula i funky groovea s početka sedamdesetih. Kao zaseban žanr svoje korene vuče iz newyorških psihodeličnih gay klubova krajem šezdesetih. Kao prethodnik svih plesnih žanrova osamdesetih i devedesetih, disco je imao podjednaku popularnost u diskotekama i plesnim klubovima kao i među producentima koji su žanru dali pečat mnogo više nego izvođači i autori. Zajedničkim protivljenjem protiv dominacije rock muzike, veliki uticaj na žanr imale su crnačke homoseksualne skupine i latinoamerički heteroseksualci. Disco je takođe pobudio interes i kod ženske populacije te se na kraju proširio na nekoliko vrlo uspešnih sastava tog vremena.
Nadahnuta ikonografija blještavila i kiča poput afro frizure, disco kugle, cipela s visokom petom i pantalona na trapezu, takođe je bila jedna od glavnih pratilja toga žanra.
Nadahnuta ikonografija blještavila i kiča poput afro frizure, disco kugle, cipela s visokom petom i pantalona na trapezu, takođe je bila jedna od glavnih pratilja toga žanra.
Svoje korene disco vuče iz Francuske tokom četrdesetih godina. Prilikom Drugog svetskog rata i okupacije Francuske, nacisti su zabranili sviranje i plesanje uz glazbu koja je zvučala američki. Izraz diskoteka dobiva šire značenje kada pripadnici francuskog pokreta otpora potajno slušaju jazz glazbu u improviziranim, mračnim barovima u podrumima. Ovakvi novi klubovi i barovi francuskog podzemlja postali su vrlo popularni pod teškom okupacijom Nemaca, a u njih se moglo ući samo preko veze, šifre, statusa ili ugleda. Jazz ploče dolazile su raznim izvorima preko okeana i sve više su zamijenjivale žive glazbenike, a novi klubovi počeli su se nazivati discotheque (što na francuskom znači knjižica i ploča). Nakon završetka rata crni glazbenici se vraćaju u domovinu, jazz se nanovo slobodno izvodi, a klubovi i noćni barovi postaju veći i popularniji.
U to vreme američki disc jockeyji koji su do tada samo najavljivali glazbu i čitali reklame, počinju s vlastitim odabirom pesama i miksanjem ploča. Jedan od njih je Francis Grasso koji je u noćnim okupljalištima počeo zadržavati ritam na način da je glazba neprestano tekla, a ljubitelji plesa mogli su se zabavljati duže i žešće. Neke su bitne glazbene inovacije stigle u isto vreme kad i disco, a DJ-i su takođe potaknuli nastajanje 12 inčnog remiks izdanja, koji je bio temeljni format klupske disco muzike. Do sredine sedamdesetih u New York Cityu bilo je više od 100 noćnih klubova u kojima se izvodio disco zvuk. Definicija za disco muziku odnosila se na sva događanja na plesnom podijumu. Hip hop pesma "Rapper's Delight" od sastava Sugarhill Gang ili "Heart Of Glass" od Blondie, postale su deo disco žanra, a pojedini su se izvođači preko noći prebacili na taj stil muzike. Album s muzikom iz filma Groznica subotnje večeri, bio je najprodavaniji album filmske muzike u istoriji jer je prodato više od 25 miliona primeraka.
